Dag 12 - dag 17 : Yangshou en Hong Kong

<Deel 1 >
Shanghai en Peking

<Deel 2 >
Xian

<Deel 3 >
Yangshou en Hong Kong

Kalligrafiecursus in Yangshou

Er is erg veel te doen in Yangshou en omgeving. We starten met een leuke kalligrafiecursus van een uur in een klein snuisterijenwinkeltjes. We zijn met z’n zessen, Paulien, Corrie, Yasmijn, Robert en wij tweeën, terwijl Ans de kunst afkijkt. De leraar doet de symbolen 1 t/m 10 voor, waarna wij met een kwast het na mogen doen. Het valt erg tegen. Hierna mogen we onze namen schrijven. Daar hebben de Chinezen weer moeite mee. Hun taal bestaat uit klanten en de klanken Jos en Ineke kennen ze niet. Na enig puzzelen krijgen we de tekens die een beetje in de buurt van Ineke en Jos komen. De man schildert hierna bamboe struiken. Heel apart en typisch oosters. Ien kijkt even de techniek af en schudt even later een heel bamboebos uit haar penseel.

Ondanks de regen die met bakken tegelijk uit de hemel valt lopen we naar de rivier en lunchen hier met Paulien, Ans en Corrie in een erg leuk restaurantje. We zien nu ook het imposante Karstgebergte met zijn unieke afgestompte toppen.

Boottocht door Karstgebergte

's Middags gaan we met de hele groep met een busje het binnenland in. Midden in het Karstgebergte maken we een boottocht over de rivier. Het zonnetje is gaan schijnen waardoor het een perfect tochtje wordt. Het gebergte is imposant. We hadden het al op foto’s gezien, maar in het echt is het vele malen mooier. Superprachtig noemt Ien het. Als ook nog het zonnetje doorbreekt hebben we het helemaal naar ons zin. Rustig kabbelen we de rivier af. Eenmaal gaan we er uit om een oud boerderijtje te bekijken. Het zal wel familie van de gids zijn, want er is verder niet veel te beleven.

Na de boottocht eten we wat in het dorpje bij de haven. Hierna snel weer terug om de zon achter de bergen onder te zien gaan. Als het donker is stappen we weer op de boot. Er wordt hier namelijk 's nachts met tamme aalscholvers gevist. De vogels krijgen een ring om hun nek waardoor ze de vis niet door kunnen slikken. Zijn ze vol, dan schudt de bootsman ze uit en kunnen ze opnieuw beginnen. Met grote lampen wordt de vis naar de boot gelokt, waarna het voor de aalscholvers een koud kunstje is ze te verschalken. Erg leuk om te zien.
Gids Peter heeft vuurwerk gekocht en sluit de dag af met een paar mooie Chinese vuurpijlen. Terug in Yangshou zoeken we weer een terrasje op en blijven gezellig tot in de kleine uurtjes met wat groepsleden bomen.

Het giet als we al vroeg op pad gaan voor het ontbijt. We willen vandaag met de fiets het gebied verkennen en laten ons niet tegenhouden door een paar waterdruppels (nou ja, stralen). Gewapend met regenjas en poncho gaan we op pad. We worden beloond voor onze moed als het zonnetje na een half uurtje doorbreekt en het regenen stopt.

Fietsen en vlottocht door het prachtige achterland van Yangshou

De route gaat door het prachtige Karstgebergte. Net buiten Yangshou lijkt de tijd stil gestaan te hebben. Uitgestrekte rijstvelden, boeren die met buffels de velden omploegen en het verkeer dat louter uit fietsen bestaat. Na een klein uurtje komen we bij de een zijtak van de Li rivier. Hier gaan we met bamboe rafts verder, de fiets achterop. Langzaam kabbelen we de rivier af, genietend van het schitterende uitzicht. Paulien heeft bamboe ‘superchokers’ gekocht, een soort primitief waterpistool. Een voltreffer. Zelfs de serieuzen onder ons laten zich helemaal gaan in het elkaar nat spuiten.

Tijdens de boottocht moeten we vier keer een kleine ‘waterval’ over. De laatste is wat hoger waardoor het vlot van voren helemaal in het water verdwijnt. Chinezen met handelsgeest zijn hier een handeltje begonnen. Vanaf een vlot maken ze een digitale foto van de raft. Deze wordt vliegensvlug in een computer geladen om ze ons te tonen. Voor 5 euro maken ze een afdruk. Wat een creativiteit! De vlotten worden door een man met grote bamboe stok bevaren. Die stok heeft hij hard nodig om later tegen de stroom in weer terug te komen bij de opstapplaats.

Spontaan bezoek aan een Chinese school

Na een uur gaan we weer aan wal en fietsen we verder door het prachtige landschap. In een dorpje aan de voet van Moon hill stoppen we voor de lunch. De altijd actieve Paulien regelt ondertussen dat we een school kunnen bezoeken. In de overvolle klas wordt net engels gegeven. We vragen of ze ook een liedje in het engels kunnen zingen. Dat kan, waarna het aloude vader Jacob van stal wordt gehaald. Hierna zingen ze het ook in het Chinees. De tekst is heel anders en gaat over een tijger. Het is een grappig gezicht ‘onze’ leraren op een rijtje voor de klas te zien staan. We leren de kinderen ook een Nederlands liedje aan: ‘Hoofd, schouders, knie en teen’. De kinderen liggen bijna dubbel. De klas ziet er keurig, maar wat ouderwets uit door de houten schoolbanken met klapdeksel.

Moon hill

Iets verderop is Moon hill. Deze berg heeft een groot kijkgat en is te beklimmen. 729 treden in de snikhitte. De mensen hier hebben ook door dat die domme toeristen het als een uitdaging zien om naar boven te klimmen. Daar valt natuurlijk wat aan te verdienen. Twee leuke vrouwen begeleiden Ien als een vorstin naar boven. Links en rechts van haar brengen ze met een waaier verkoeling. Ze slepen ook water mee, dat na elke 100 treden een paar dubbeltjes duurder wordt. Geef ze eens ongelijk. Ondanks het gewapper komen we helemaal doorweekt van het zweet boven. Het is wat nevelig waardoor het uitzicht iets tegen valt. Beneden bedanken we de vrouwen met een leuke tip voor hun diensten en gaan we verder . We fietsen over kleine binnenwegen langs prachtige rijstvelden. In een blubberpoel liggen buffels af te koelen terwijl de mensen ons aangapen. Sommige paden zijn erg blubberig en kunnen we met moeite onze weg vervolgen.

Helemaal smerig leveren we om 17 uur onze fietsen weer in en gaan we terug naar het hotel om ons op te frissen. Ans is vandaag ook op stap geweest. Met een elektrisch golfkarretje is ze samen met wat groepsleden de rijstvelden in geweest. We hadden haar zelfs tegen kunnen komen bij Moon hill.

Lichtshow met 600 spelers.

's Avonds bezoeken we een spectaculaire lichtshow in de open lucht. Zeshonderd (!!) mensen spelen er in mee. Ongelofelijk. Het speelt zich af in en aan het water waarbij de bergen af en toe worden belicht. De show start met een indrukwekkend spektakel van rode doeken die door een honderdtal boten als golven op en neer worden bewogen. Hierna volgt een show met laserstralen, zang en dans. De bedenker van de show gaat ook de opening van de Olympische spelen van 2008 verzorgen. Spektakel verzekerd!
Na afloop nemen we in het dorp al vast afscheid van Paulien. Ze gaat morgen niet mee naar Hong Kong, maar vliegt terug naar Sjanghai voor de volgende groep.

We pakken al vroeg alles in voor de trein van vanavond. De dag hebben we nog in Yangshou en die zullen we benutten ook. We hebben voor een prikkie een ballontocht over het Karstgebergte geregeld. Zo’n kans kun je niet laten gaan. Met een kleine vrachtwagen rijden we om 9:30 naar een plek midden in de rijstvelden. Daar staat de hete luchtballon. Er is een groep voor ons geweest en die is hier midden in een sawa geland. Natte voeten dus. Voor ons hebben ze de ballon naar een droog stukje gesleept, zodat we zonder problemen in kunnen stappen. Vooraf moeten we opgeven aan wie ze het verzekeringsgeld uit moeten keren voor het geval we neerstorten!!

Met een ballon over het Karstgebergte

Gerrit is ook mee, zodat we met z’n vieren in de kleine mand worden gepropt. Ans rijdt mee met de volgauto. Het opstijgen gaat heel rustig. Een paar keer de vlam aan en hop, daar gaan we. De gasvlam maakt wel een enorme herrie. Bovendien voel je je haar van je hoofd schroeien. Het uitzicht is adembenemend. Als we boven de 300 meter komen glijdt het gebergte onder ons weg. Voor Ans zijn we niet meer dan een stipje hoog in de lucht. Het grappige is dat de Chinezen nauwelijks oog op ons slaan. Als we bij de eerste daling vlak over een hard ploegende boer varen kijkt hij niet op of om. Het is inmiddels gaan waaien en we hebben een flinke zijwaartse snelheid. Onder ons zien we dat de auto moeite heeft ons te volgen. Tot tweemaal toe wordt een landing afgebroken omdat we te veel vaart hebben. De tocht zou een uur duren, maar daar komen we nu flink over heen. Vinden we helemaal niet erg natuurlijk. We zijn wel het gebergte uit gedreven en passeren we dorpjes en wat meer bewoond gebied. Na anderhalf uur moet het dan toch maar gebeuren en wordt de ballon ietwat wild tegen een aarden wandje aan gekwakt. We vallen nog net niet om en hebben mazzel dat we niet over het wandje heen gegooid worden tussen de hoge struiken. Uit zit helemaal onder de blauwe plekken. Desondanks is het een toch geweest om nooit meer te vergeten.
De luchtballon wordt helemaal ontmanteld en in loodzware delen over de smalle sawa-dijkjes naar de wagen gesleept. Een hele klus en er stroomt menig zweetdruppeltje.

In Yangshou gaat Ien de rest van de dag op souvenirjacht. We laten twee T-shirts maken met “I love Ien” en “I love Jos” in het Chinees er op.

Met Ans per vlot de rivier af

Ik maak met Ans nog een keer het tochtje met een bamboe vlot over de rivier. Het was weer een heerlijk tochtje en ik ben blij dat Ans het ook heeft gezien. De foto die gemaakt werd toen we van de ‘waterval’ af voeren laten we in het water vallen. De bootsman weet de geplastificeerde foto met zijn stok boven water te krijgen en hebben we ons aandenken weer terug. We liggen dubbel van het lachen. Terug in het dorp lopen we meteen Ien tegen het lijf en gaan we ook op souvenirjacht.

.

We hebben een slechte nachtrust. Vannacht was iemand hele bossen aan het omzagen. Om 8:45 zijn we in de grote stad Guangzhou. Van hieruit nemen we vanmiddag de boot naar Hong Kong. We hebben in een hotel een paar kamers om ons op te frissen en even bij te slapen. Dat doen we dus ook waardoor er weinig tijd over blijft om de stad te bekijken. Als we dan ook nog een uur op zoek moeten naar het postkantoor om wat kaarten te versturen is de dag afgeschreven.
De meeste groepsleden zijn naar de beruchte Chinese markt geweest. Hier worden ontelbare dieren op dieronterende wijze verhandeld. Kikkers worden levend doormidden geknipt voor de kikkerbillen, schurfterige honden en katten zitten opeengepakt voor consumptie en dat allemaal in enorme aantallen. Afschuwelijk om te zien, maar wel goed om een oordeel te kunnen vellen over de manier waarop Chinezen met dieren om gaan.
Om half drie vertrekken we met de bus naar de boot. Paulien zwaait ons uit. Jammer dat ze er de laatste dagen niet bij is.

Rond vieren vertrekken we met de hovercraft naar Hong Kong. Het is aan de andere kant van het water, maar toch nog zo’n 2,5 uur varen. Ik probeer onderweg nog wat oude Chinese boten te ontdekken, maar die staan tegenwoordig alleen nog maar op de ansichtkaart. De skyline van Hong Kong island is indrukwekkend. Erg strak en modern, heel wat anders dan de ietwat robuuste wolkenkrabbers van Sjanghai en Peking. In het centrum is zelfs een verlichte golfbaan.

We worden van de boot gehaald door een chaotische lokale gids. Hij heeft waarschijnlijk zijn geld vooraf gekregen want als we bij het hotel aankomen is hij al verdwenen voordat hij zijn onverdiende fooi in ontvangst kan nemen. Het inchecken doen we dus maar zelf.
Het hotel ligt in het centrum van het oude Hong Kong zodat we meteen de stad in kunnen. Na een broodje bij Delivrance stropen we de drukke met neon reclames behangen straten af. Om de hoek zijn ontelbare elektronica winkels. Ik informeer naar een Panasonic GV-NV400 videocamera. Die lijkt hier bij een aantal zaken weg te gaan voor een schijntje, maar dat blijkt achteraf een verkooptruc te zijn. Als je hem hebt gekocht en betaald “is hij niet op voorraad” en proberen ze je een ander “veel beter”  model aan te smeren.

We nemen vandaag de ferry naar Hong Kong eiland, het moderne zakendistrict van de stad. De skyline is hier fantastisch. Op het eiland rijden we een stukje met een open dubbeldekker naar de kabelbaan (peaktram) die ons naar het topje van de steile berg brengt van waaruit je een mooi uitzicht hebt over de stad. Het is ondanks de mist erg druk bij het uitzichtpunt. Na een bakje koffie nemen we de peaktram weer terug en gaan terug naar het hotel. Ans blijft even in het hotel achter terwijl wij tevergeefs op zoek gaan naar spullen die hier heel goedkoop zouden moeten zijn. De markt met nep-merkartikelen blijkt te zijn opgedoekt. Zou China zich dan eindelijk iets aantrekken van de wereldwijde kritiek?

Elke avond wordt er op Hong Kong eiland een lichtshow opgevoerd. De gebouwen van de bekende skyline worden een voor een verlicht, waardoor er een mooi schouwspel ontstaat. We hebben aan de andere kant van het water een mooi plekje op het dak van een parkeergarage. Het spektakel duurt een kwartier.

Het is onze laatste avond in China. In een barretje zijn we nog even met z’n allen samen. Jan en Marleen zijn inmiddels ook gearriveerd. Ze zijn gisteren bij hun zoon in Guangzhou achtergebleven.

Om 6 uur gaat de wekker. De tijd van gaan is gekomen. Met enige weemoed stappen we om 8:15 in de bus naar het vliegveld. Wat een leuke reis was het en wat hebben we geluk gehad met deze leuke groep en reisleidster.  De terugvlucht met de KLM was perfect en we landen keurig op tijd op Schiphol. Hier nemen we afscheid van de leuke groep. Zou er nog een reunie komen?

We zijn blij verrast als Annemarie ons van Schiphol haalt en we meteen onze verhalen kwijt kunnen.

Al met al is het een verrassend leuke reis geweest, waarin we erg veel hebben gezien. De gedreven reisleidster Paulien verdient een pluim voor de voortreffelijke wijze waarop ze met de groep om ging en het maximale uit de reis heeft weten te halen. Ook de groep was enthousiast en gezellig, wat toch belangrijk is als je twee weken op elkaar lip zit. Het is absoluut niet de laatste keer geweest dat we China hebben bezocht.